Een lange treinreis

Vandaag begon de dag weer vroeg, helemaal na een korte nachtrust. Tot 4 uur kon ik redelijk slapen, daarna begon een mug me vreselijk te irriteren. Omdat het tegen die tijd ging onweren heb ik tot 6 uur 's ochtends maar wakker gelegen toen mijn wekker afging. We moesten enigszins opschieten, want de eerste trein vandaag zou om 7:26 uur vertrekken. Zelfs Kristel was vandaag zo gastvrij om ook om 6 uur haar bed te verlaten op haar 19e verjaardag!

De planning van vandaag is krap en lang: we moeten van Ipelsky Sokolec in Slowakije naar Wroclaw in Polen reizen, bijna 13 uur treinreizen! Ik voel me ondanks de korte nacht eigenlijk prima! Florian was erg moe, hij was om 6:15 pas na veel moeite wakker te krijgen.

Nadat we afscheid hadden genomen van Kristel begon onze reis rustig. De railbusjes reden keurig op tijd en na een uurtje hobbelen kwamen we aan op Sturovo. Na 2 uur wachten begonnen de problemen: de Eurocity naar Breclav was vertraagd! Hoeveel vertraagd, dat begrepen we niet... Florian probeerde erachter te komen door iedereen in Duits en Engels te vragen wat er werd omgeroepen. Na 5 pogingen wisten we dat het ging om een minuut of 20. In Breclav hebben we 30 minuten overstaptijd, dus onze aansluiting zou nog haalbaar moeten zijn. Echter slenderde de EC voort, dus deze aansluiting leek volledig de mist in te gaan. Met een uur vertraging stopte de EC om de een of andere vage reden in Hodonin, een plaatje ten oosten van Breclav. Omdat we niet wisten hoe we nu het beste verder konden, zijn we maar naar de conducteur gelopen. Daar aangekomen wees hij ons erop dat onze volgende trein tot Olomouc ook hier in Hodonin zou stoppen! Bovendien was hij ook 10 minuten vertraagd dus zouden we hem nog halen ook! :D Met 10 minuten vertraging kwamen we nu rond het middaguur aan in Olomouc, midden in Tsjechie. De volgende aansluiting hadden we gemist, maar we hebben een alternatief reisplan waarbij onze reis 14 uur gaan duren ipv 13 uur.

De rest van de reis verliep volgens planning. De sneltrein tot Usti Nad Orlici reed keurig op tijd en het volgende boemeltje naar Letohrad was voor ons ook geen probleem. In Letohrad hadden we weer een nieuwe uitdaging: hoe haal je binnen 35 minuten avondeten zonder Tsjechisch geld en zonder dat je de menu kaart begrijpt? :S De oplossing hadden we gelukkig snel gevonden: een Tsjechisch meisje wou ons wel helpen en bracht ons in de auto naar de plaatselijke supermarkt. Daar hebben we snel wat te eten gekocht met pin. Nu hadden we nog 20 minuten over om terug te lopen naar het station :D Keurig op tijd kwamen weer aan op het station in Letohrad voor onze laatste trein naar Wroclaw!

De 3 uur durende rit bracht ons door een prachtig landschap over de grens naar Polen. De conducteurs van deze trein waren razend enthousiast: binnen 3 uur zijn we 3 keer gecontroleerd door conducteurs die allemaal graag een stempeltje wilden zetten op onze interrailkaart! Met een bijna onleesbaar treinticket zijn we om half 10 aangekomen op Wroclaw.

Moe kwamen we ons hostel binnen lopen. De reservering was niet goed veranderd wat een enigszins chagrijnige receptioniste opleverde. Omdat ik ook vrij moe was kon ik even niet meer op de pincode van mijn creditcard komen met een nog bozere receptioniste tot gevolg. Gelukkig bood mijn andere bankpasje de oplossing en konden we na een lange dag eindelijk weer gaan slapen.