Op weg naar El Nariz Del Diablo

Na een busreis van 3 uur had ik een paar uurtjes pauze om een hap naar binnen te werken en spullen te pakken. Toen werd het weer tijd om door te gaan met de bus naar Alausi: een klein dorpje op 6 uur rijden van Quito.

De busreis verliep deze keer niet zo vlekkeloos als de ochtend: we waren Quito nog niet uit of we kwamen in een file terecht. Er was een ongeluk gebeurd op de weg...vertraging: 45 min. Helaas vond de chauffeur deze vertraging nog niet groot genoeg. De bus zat nog niet vol, dus hadden we extra passagiers nodig. En wat doe je dan in Ecuador? Rondjes rijden door de stad en hard gillen waar je naar toe gaat! In het eerstvolgende stadje bleven we dan ook 15 min extra rondrijden tot de bus vol zat. Na een lange reis van 7 uur bereikte ik eindelijk Alausi.

De zondagochtend zijn we meteen naar het station gelopen om onze ´treinreis´ naar El Nariz Del Diablo te beginnen. Dit is de enige trein die in Ecuador rijdt, of tenminste: hoort te rijden! De trein is inmiddels al bijna 100 jaar oud en was dan ook weer eens stuk. Ter vervanging reden er autobussen op de rails die ons heen en weer hebben gereden naar El Nariz Del Diablo.

´s Middags zijn we weer teruggereisd naar Quito, maar omdat we nog genoeg tijd hadden hebben we onderweg ook de steden Riobamba en Ambato bezocht. Helaas bleken we ook vandaag weer niet de enige op de weg te zijn. Het laatste stuk naar Quito stond helemaal vast! Al met al heeft de reis terug ook weer 7,5 uur gekost...